სამი პატარა გიჟი!

კარლო, სანდრო და ლიზი,
სამი პატარა გიჟი,
განსხვავებული არსით
თუმცა ერთნია მაინც

კარლო, ვაჟკაცი ,გამრჯე,
არის ბაბუის სახე
დაშლის ააწყობს, გატეხს,
ყველაფერს უცვლის სახეს
მერე გაიყვანს სანდროს,
შეტენის თავის ნაშრომს,
კვლავაც დასტყუებს ახალს,
მოაწყობს ისევ “პაკაზს”.
შემდეგ დაითრევს ლიზის
თმას წიწკნის - ისიც კიიივიიისსსსს.


სანდრო ბუნჩულა წყნარი
კვლავ ჩასაყლაპი არი
ხასიათი აქვს სანდო
თუ გენდო სულსაც განდობს
მას უხარია ცოტაც,
ირგვლივ სუყველას ლოცავს
თუმც გაიზარდა მაინც, გულით კვლავ არის “კინდი”,
რომ გაიზრდება ვიცი იქნება “ვუნდერკინდი”.


ლიზი, ლამაზი არი,
მამიკოს ონავარი,
ამასთანავე არი
ბიჭებთან მეომარი,
გაეჯგიმება ბიჭებს
თუ გაჭრა დოინჯს იჭერს
თუ არა გაყრის ტლინკებს
და მერე გააჭიჭებს.
კუდრაჭა ცელქი სიო,
არაფერ არ თმობს “ვსიო”.


03.აგვისტო.2012. თბილისი.

რატომ???რატომ!!

რატომ არის რომ სიყვარული მარადიულიც
იფერფლება ამ დროჟამში როგორც სანთელი?
რატომ არის რომ მზე ნათელით თრგუნავს სიბნელეს, 
მაგრამ სიბნელე მაინც რჩება აჩრდილის სახით!?
ანდა მუხის ხეს ათასწლოვანს მდუმარედ მდგომარს,
როგორ შეუჩნდა უსუსური დამღრნელი ჭია?
ანდა ჩვენს ძმობას ალმასივით ლაღს და კრიალას,
რატომ გაუჩნდა გულში ბზარი რატომ იარა?

რატომ არის რომ მამა შვილზე გადაყოლილი,
მერე დატოვებს შვილი მამას მარტო ტიალად?
რატომ არის რომ გული ტირის წითელი სითხით,
თეთრი სითხე კი თვალთა უპით მოედიება?
რატომ არის რომ ა-Share-ბენ კვლავ სისულელეს,
გალაქტიონის ლექსი არვინ გააზიარა.
რატომ არის რომ დრომ ნიღბები ყველას ჩამოხსნა,
თუმც ნიღბოსნები ისევე გდიან ჩვენდა ზიანად.
რატომ არის რომ კაცთა ცოდვის გამოსასყიდად,
მამამ შეწირა თავისი ძე ჩვენთ სულთ ზიარად.
რატომ არის რომ თორმეტშიაც გამოჩნდა ერთი,
რომელმაც ვერცხლად გაიმეტა თავისი ღმერთი.

/კახაბერ ჭიჭინაძე/

არ ვარ პოეტი!!!

 არ ვარ პოეტი, არამაქვს რითმა,
რა ლექსის წყობა, რის მითქმა-მოთქმა.
მწადია აზრი, ღირსება, ლოცვა.
სწორად სხვამ წეროს, არ მინდა დოგმა.
მზე, ზღვა, ნიავი,
აფრები, კოცნა,
ნავი, ტალღები,
ხვევნა და ცოდვა,
მერე ცრემლები,
ტკივილი,დარდი,
კვლავ სიყვარული,
სუნამო ვარდი.
ისევ ოცნება,
ისევ ფიქრები,
ასე ხელიდან
ხელში იქნები.
ხვალ ისევ სევდა,
ცივი ზამთარი,
თოვლი ყინული
თეთრი საფარი.
და ბედი შენი
ნეტა ვინ არი
არვის უყვარხარ
არვინ არი.
ისევ ზაფხული
მუსიკა ლექსი,
მერე ცეკვა და მერე სექსი.

არ ვარ პოეტი, არა ვგრძნობ პათოსს,
ეს არის ლექსი?
ვაი თქვენს .......
/კ.ჭიჭინაძე/
ეძღვნება მჯღაპნელ პოეტებს სხვებს რომ აკრიტიკებენ.
ღირსეული პოეტების კრიტიკა კი დიდიპატივია.სამწუხაროდ გაკრიტიკებენ ისინი ვინც უარესნი არიან. 

ქართული ანბანი 40 ასო ნიშნით

ღვთის შვილის გიორგი-იური სალუქვაძის ნაშრომი.

ამავე ავტორის მიერ მოხატულ გალამაზებული 3ჯერ 40ასო ,ერთ კონად გაერთიანებული.