როცა დასცინი ნა-ხატს!

მე შენ დაგსაჯე მიტომ,

კაცი გაგხადე ლოთი,

ფეხზე გეკიდა სხვისი,

მხიარულება შფოთი,

დაგტოვე ასე მარტო

 მარტოღა დარდის ბოთლით,

მე შენ დაგსაჯე მიტომ,

და ხეიბარად იქეც,

რომ არ ფასობდა შენში,

გარჯა მოყვასის კიდე

აწი ირიბად ივლი

რომ დაინახო სხვისი.

მე შენ დაგსაჯე მიტომ ,

და გახდი ეხლა შტერი,

რომ გშურდა მუდამ სხვისი,

ფული, ქონება, ჭერი,

იარე ეხლა მალვით,

ვერვინ გიშველის წამლით.

ბირჟაზე დგანან სამნი,

უდარდელები ანცნი,

შეხედე მოდის ლოთი

მოდი მომეცი ბოთლი,

აბა ლუდი მაქვს ცივი!

გინდა? ახტუნე კვიცი

ჩაუსვი ეხლა ტვისტი,

ჩუსტი გასძვრება ვიცი!

შეხედეე მოდის კოჭლი,

ბარბაცებს როგორც ლოთი,

მიდი გასცინე ერთი,

ვიმხიარულოთ მეტი,

ეხლა ვითრიოთ შტერი,

ვამღეროთ ისევ მუჩო,

მერე თქვას ლექსი გრძელი

მორჩა? პანღური მთელი

შტერი,კოჭლი და ლოთიც

ეს მე დავსაჯე ცოდვით,

მათშიც ხელია ჩემი

ესენიც ძმაა შენნი,

მათი დაცინვით ბრიყვო

დასცინი მაგათ ვითომ?

როცა დასცინი ნახატს

დასცინი იცი მხატვარს?

ასე რომ იცით ქილვას,

მალე დაუსვამთ კითხვას,

გინდათ გაიგოთ მეტი

და გამოსცადოთ ბედი?

ჩემზე  რამეში მეტი

რომელი არის ნეტა?

თქვენ როცა ბჭობდით ქვევით,

მე ვხარხარობდი ზევით

მერე რომ მოხვალ ჩემთან

სანთელს დაიჭერ ხელში

და დასვამ კითხვას რატომ?!

არ გიპასუხებ ზატო.

პასუხი არის შენში,

მოძებნე კარგად სხვენში.