суббота, 30 ноября 2013 г.

ნათელა ნათლია

                       ეძღვნება ნათელა ნათლიის ხსოვნას
(გარდაცვალების მეორმოცე დღე. 21.ნოემბერი.2013წ. მთავარანგელოზობა)

                                 ნათელა ნათლია

ჩემი ნათლია, სახელით ნათელა,
ნათელი ნათლობით
სული დამითელა.
ხელში ეჭირა მოზრდილი სანთელი
ჩუმად იძახოდა...
მიეცი ნათელი.


ასე მომნათლა, ასე დამანათლა
სული ცოდვილი, ბნელში, გამინათა.
კეთილი ნათელი სიცოცხლის ანთია,
ჩემი ნათელა, ჩემი ნათლია.

დღეს ვდგავართ საფლავთან,
ცრემლი გვდის თვალთაგან,
წვიმა ცრის ნაძვნართან,
შორსა ვართ ავთაგან.


ორმოცი შესრულდა წახვედი აქედან
მი((სულ)ხარ) იმ ქვეყნად
სულების კარებთან.
მე კი მიწიდან დაგინთე სანთელი,
უფალო მიეცი მას სასუფეველი.

მთავარანგელოზნო გახსენით კარები
მე მისთვის შემოვკარ დიადი ზარები.
დიდება ყოველთა, დღეობა თქვენია...
სული ნათელა ნათლიის გწვევიათ.











пятница, 29 ноября 2013 г.

ქართველობაა ძალიან რთული...

ქართველობაა ძალიან რთული...
ვენახის მოვლა მუხლზე დგომაა.
ვაზმა თუ იცის ვაზი რომ არის?!
ქარმა თუ იცის ქარი რომაა?!

აჰა მიიღეთ შეტყობინება,
ქართველო ჰპოვე შენი მეობა.
სამი ანბანით ერო მო(რთულო)
უკვდავებაა მხოლოდ ძეობა.

ციურ ანბანით ნაზიარენო,
მარცხნიდან მარჯვნივ ან, ბან, გან-ია
ვინც კი რომ შეძლებს და იქართველებს
უკანვე მადლით განი,ბანი,ან.

>>
მეტი რა გითხრათ რით გაგახაროთ,
თქვენც რომ არ გჯერათ ისე დიდი ხართ,
ყოველ დღე ხდება სასწაულები...
მაინც ვერ ხედავთ, 
მაინც მიდიხართ...

ქ არი ქრის ტე ( "ქარი ქრის" ჩემს მიერ დანახული ვერსია)

 ქ-არი ქრის-, ქ-არი ქრის-, ქ-არი ქრის-, 
მლოცველნი მიდიან გზადაგზა...        
კაცთა რიგს, ხალხთა ჯარს რკალად ხრის, 
სადა* Ⴤარ, სადა Ⴤარ, სადა Ⴤარ!..        
გულში წვიმს, სული კრთის, სული კრთის, 
ვერ გპოვებ ვერასდროს… ვერასდროს! 
შენი მე სახება დამდევს თან....    
ყოველ დროს, ყოველთვის, ყოველგან!.. 
შენი მე სახება ცრემლებს მგვრის....  **
ქ არი ქრის  , ქ არი ქრის, ქ არი ქრის!..  

გაზაფხული მომინდა უცებ

ნოემბერია!
გაზაფხული მომინდა უცებ.
სურნელი კვირტის 
თავბრუს რომ ახვევს
ფუტკარს და კაცსაც.

მარწყვი მომინდა.
დაბერილი 
წითელი ფერის,
რომელსაც შენი
ბაგის სიტკბო 
სურნელი ახლავს.

არ მინდა ხვალე - გაზაფხული
არც ზეგ...  არც მაზეგ...
მე ვერ მოვიცდი...
მე ვერ დავითვლი კვირეებს თვეებს.

მე მინდა ამ წამს გაზაფხულდეს!
დღესვე და აქვე.
...და თუ ნატვრაა შენც ჩემთან იყო
ღიმილით სავსე.

/კახაბერ ჭიჭინაძე/
17.ნოემბერი. 2013წელი 22:43