გოგონა არა

გოგონა არა 

მინდოდა რაღაც უცნაური დამეწერა. ჩემთვის უჩვეულო

და გამახსენდა ერთი ახალგაზრდას მოყოლილი ამბავი.

როგორც შევძლებ ისე მოგახსენებთ.

არ ვიცი რა ქვია წერის ამ სტილს...

      გოგონა - არა

უცნაურია,

ბარში შევედი, თანაც მარტო

რბილად მოვჯექი.

სიგარეტს ვიღებ და ვუკიდებ..

რეკლამას ვამჩნევ  ჯექ დანიელი

რა მოგართვათ? (მოვარდა)

ყავა..                                                                                                                                       

მგონი მარტო ვარ... მიმოვიხდე

ო.. მგონი არა.

წინ მაგდასთან, შავ დივანზე, შავად ჩაცმული

შავი გოგო სიგარეტს აკმევს.

მომჩერებია, თვალი წყლიანი, რატომღაც ცივი

და ყინულიანი.

ვიბნევი.. მზერა გადამაქვს ვითომ საათზე

წიკწიკებს წამი ... გულიც წიწიკებს

დიდი ისარი პატარას ფარავს და ორივენი

თორმეტზე დგანან.

ჩემი ისარი რადგან ერთია ვიტყვი რომ ის დგას.

კიდე შევხედე...

ისევ მიყურებს ... ეხლა ღიმილით

თითქოს მკითხულობს

იცის ისარის... იცის წიკწიკის...

ადგა., მოდის... მომიახლოვდა..

-წამო - თქვა და არც კი გაჩერდა.

წამი დამჭირდა , ზუსტად წამები,

წამოვიწიე და  მეც გავყევი.

საკუჭნაოა ეს თუ ოთახი...

ბნელა და არა

ვიბნევი წამით უნდა ვთქვა რაღაც....

რაც  მომაფიქრდა:

რა გქვია?

არა... ტუჩზე თითს მადებს

მიმახვდრა აქ ზედმეტია საუბარი

" მიცან-გიცანის"

საქმე არ იცდის.

ეს იყო არა, რომელიც კი-ს ნიშნავდა და არა არას.

ეხება თასმას, ზონარს გადაცდა

შავი ატლასის პერანგიდან მზემ გაანათა

თვალთ დამიბნელდა,

მხოლოდ სუნამოს სუნს ვგრნობ,

მძაფრი ყვავილის

მეცნობა სადღაც...

არ მომწონს.. მაგრამ უფრო აღმაგზნებს...

.....

-კიდევ შევხვდებით?

ისევე არა....    სიცოცხლესავით ერთი იყოს.                                                                     

მოვა და წავა....  იყო და არა...

მარტო ეს მითხრა და წავიდა.

თვე გავიდა და კიდე ათი

ვერ ვივიწყებ....

ნუთუ მესიზმრა...

გაზეთს ვკითხულობ:

გუშინ...

მოტოციკლეტი...

მოდელი....

გარდაიცვალა

სურათიც არის....

ო... არა,არა....

ის  გოგო არის... 

სახელით "არა"

და გამაჟრჟოლა, გამეყინა სისხლი და შევკრთი

გამახსენდა მისი სუნამო და მისი ფერი..

მისი სურნელი მძაფრი რომელიც მხოლოდ

პანაშვიდის ყვავილებს ასდით.

ეხლა კი ვფიქრობ

მე ვიგრძენი სიკვდილის სუნი თუ

"არა" გრძნობდა და წინაწარ იპკურა თვისით?

სიცოცხლესავით წამში გაჩნდა, წამში წავიდა

დღეს აღარ ვიცი, იყო "არა" თუ არა იყო რა....

კახაბერ ჭიჭინაძე

06.06.2013

ნოემბერია! რაღა დარჩა...

ნოემბერია! რაღა დარჩა... ეს წელიც მიილია.

ცოტა ხმაური,მეტი სიმშვიდე, ყალბი იდილია.

წყენა , ტკივილი, დარდი, სიხარული, რომი, სიცილია..

ცხოვრება ჩვენი დღე.., წუთი.., წამის ორომტრიალია.

 მე, შენ და ისინი, სამყაროს სისინი, ისევ რია-რია...

თვალი ხარბი, ჭკუა დაბინდული გული ვერაგია.

 ხალიჩა მორთული ბილიკი სისხლის

გზად რად დაგიგიათ?!. ,

 როცა სხვას ტანჯავთ,ხომ თქვენც იტანჯებთ

 - ვერა გაგიგიათ.

ვითომ არაფერი და ერთი წელიც კიდევ მიილია.

 ისევ ტკივილი! ისევ კივილი! ისევ სიცილია!

/კახაბერ ჭიჭინაძე/

15.11.2015

შარლ-ა-ტანი

გუშინ იყრიდით ყინულს,(***)
დღეს თავს იწონებთ შარლით,(^)
ამ ფარისევლურ ტიტულს,
ხალხს კამფეტივით აჩრით

მერე კითხულობთ რატომ,(?)
მერე იძახით ვუის,
დროში გაყინულ გოგრას,
აწონებთ ბნელს და უვიცს.

დამანჭავთ სახეს დარდით, :(
გადმოყრით ცრემლებს კურცხალს, :*(
ეს ვინ დაგვიდო კვანტი,
აზრს ამორალურს ზღუდავს.

დემოკრატიის ფლაგმანთ, (€$£)
არ გესმით ინჩი-ბინჩი
ღმერთი დაგმეთ და ახლა
ებმებით ლაბირინთში (#)

ჩარლი შეცვალეთ შარლით
სულს ამჯობინეთ ტანი,
წესი , ზნეობა გძულთ და
დღეს მოგწონთ "შარლატანი"

/კახაბერ ჭიჭინაძე/
12.01.2015

და ავად ებული

არც სიხარული...
არც სიყვარული...
არც  გახარება..
არც გაზაფხული.

ღიმილ ნარევი
ვნების მორევი
ფლიდი გორები,
წამის მონები

აზრი მალული,
"ფარა" ფარული
ფუფუნ ნატრული
ფუნა ნახული

სული ეული
ტვინი სნეული
ბედნიერება - არა რგებული
ურთიერთობა...?
ანგარებული!
და(ავად)ებული.

6.06.2014.

მიყვარხარ ფერია

ძალიან მიყვარხარ შენ ჩემო ფერია.
მაცდური გრძნობები თავზე დამერია,
მიდიან თვეები წლები და დღენია,
უშენოდ სიცოცხლე..
ძალიან ძნელია.

შხამი და წამალი როდი ამრევია,
თუმცა შენს გამო თავბრუ დამხვევია
კაცები ფუტკრებად თავზე გახვევია
ამურის ისარი გულზე მახევია


ფიქრი,  სიტყვები, აზრი ამერია,
სხეულში ეს სული სულ გადამერია,
ცხოვრების თავგზა ამერ-დამერია.
მიყვარხარ, 
მიყვარხარ,
მიყვარხარ 
ფერია.
/კ.ჭ/

ფ/ბ უცნობ მეგობარს

ხან ქალი ხარ სურათებში, 
ხანაც კიდე გოგონა,
თმა გიბზინავს, მაგ თეთს მხრებზე
მზის სხივები მეგონა,
სურნელი გაქვს საამური,
როგორც ყვავილთა კონა
ღმერთის მიერ დახატულო, 
ამ თაობის ჯოკონდა.

გამოვთვალე, გავარკვიე, 
სუნამო გაქვს "TRUSSARDI,"
არ გამოვა ჩემგან სატრფო
და არც კიდე "გუსარი",
არც ტარიელს ვემსგავსები
წყლისა პირას ვიტირო,
წერილსა გწერ არ მპასუხობ
გინდა დედა მიტირო?

დევებთან ხარ ჩავარდნილი,
შენ ამურის ასულო,
ისარი მაქვს მოხვედრილი
შენგან დემურიშვილო,
შემოდგომას გეახლები,
ვიცი ბზაც და ქერია,
შენი გლახო შემოგევლოს, 
შენი ნაცარქექია!


/კ.ჭ/

ღმერთი ზრუნავს შენზე

დილით ღმერთზე ილოცე,
ნაშუადღევს ერზე.
გულში სითბო იღვრება
ამომავალ მზეზე.

წინაპარზე იფიქრე,
მათ ადათ და წესზე.
აფრენილა მომინო,
შორით ცისა ფერზე.

კვლავ მშობელი დალოცე,
ფეხი ედგათ წელზე
მორიდებით აკოცე,
მათ დაკოჟრილ ხელზე.

საღამოთი გადაღლილს,
ცოლი გკოცნის ყელზე,
პატარები მორბიან,
გეხვევიან წელზე.

ძილში ვინც კი  ლოცულობს
ასულსა და ძეზე!
თავს  შენსას თუ ივიწყებ...
ღმერთი ზრუნავს შენზე!


/კახაბერ ჭიჭინაძე/
7.10.2014